امکان‌سنجی تولید گاز زیستی با استفاده از زیست توده حاصل از ضایعات باغی (مطالعه موردی: منطقه طالقان)

امکان‌سنجی تولید گاز زیستی با استفاده از زیست توده حاصل از ضایعات باغی (مطالعه موردی: منطقه طالقان) ایمانعلی مامانی1، محمد غلامی پرشکوهی2، محمد قهدریجانی3         چکیده امروزه مدیریت بهینه انرژی به منظور دسترسی مطمئن به منابع تجدیدپذیر یکی از مهم ترین ارکان توسعه کشورها محسوب می شود. یکی از مهمترین منابع جهت توسعه منابع انرژی پاک در کشاورزی پایدار، بهره برداری از ضایعات محصولات باغی به عنوان پیش سازی جهت تولید انرژی زیست توده است. در این مطالعه، پتانسیل تولید گاز زیستی با استفاده از زیست توده حاصل از ضایعات باغی (سیب، گیلاس، آلبالو و گردو) بدست آمده از مناطق روستایی چهارگانه (دیزان، ناریان، گراب، و خودکاوند) شهرستان طالقان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان زیست توده متعلق به روستاهای دیزان و گراب می باشد. سهم وسیعی از زیست توده کل حاصل از روستای دیزان (77/1190 کیلوگرم) را محصول گردو به خود اختصاص داد. بیشترین پتانسیل تولید گاز زیستی یا بیوگاز متعلق به روستای دیزان با تولید 009/109377 متر مکعب در سال بود. کمترین پتانسیل تولید گاز زیستی با میزان 517/33746 مترمکعب در سال به روستای گراب با سهم اختصاصی حاصل از ضایعات درخت گردو برابر با  46/239 مترمکعب در سال تعلق داشت. میزان تولید گاز زیستی به ازای یک اصله درخت گردو و گیلاس در روستای دیزان به ترتیب 52/459 و 10/29 متر مکعب محاسبه شد. بنابراین کاشت درختان گردو و بهره برداری از زیست توده آن جهت تولید گاز زیستی با ضریب بهره وری بالا در این منطقه می تواند زمینه مدیریت بهینه سوخت پاک را فراهم نماید. واژه­های کلیدی: مناطق روستایی، افزایش بهره وری، محیط زیست، زیست توده، گاز زیستی، سوخت پاک 1 دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مکانیزاسیون و ماشین­های کشاورزی دانشگاه آزاد واحد تاکستان ، آدرس الکترونیکی:[email protected]دانشیار گروه مکانیزاسیون و ماشین­های کشاورزی دانشگاه آزاد واحد تاکستان3استادیار گروه مکانیزاسیون و ماشین‌های کشاورزی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات،